Bij mij aan tafel zit Agatha, 60 jaar oud. Zij heeft een leven met veel diepe ervaringen achter zich liggen. Ondanks dat straalt ze iets uit van rust. In het gesprek komen zowel zegeningen als zorgen naar boven..
Zullen we samen naar haar verhaal luisteren? Kom er maar bij aan tafel.
Verleden-heden-Toekomst
Agatha is een gescheiden vrouw die nu kan zeggen ‘Weest in geen ding bezorgd, maar laat uw begeerten in alles door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en zinnen bewaren in Christus Jezus. Voorts broeders, al wat waarachtig is, al wat eerlijk is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat liefelijk is, al wat wel luidt, zo er enige deugd is en zo er enige lof is, bedenkt datzelve’.
Ik doe wat ik doe
Het verleden van Agatha is zo anders; een stoere boerenvrouw op de quad. Ze kon haar eigen boontjes wel doppen en dat zou ze laten zien aan de mensen om haar heen. Met één doel; dat de mensen haar zien. Ze werd niet gezien in haar huwelijk, dan maar buiten het huwelijk. Wat was er aan de hand in haar huwelijk?
Leven met een masker
We nemen een kijkje achter de deur. Agatha is haar masker kwijt geraakt. Ze hoeft geen kiekeboe te spelen. God nam een kijkje in haar leven. Hoe mooi alles leek….De werkelijkheid kwam door Gods genade aan het licht.
Worstelingen
Ik kwam Agatha tegen in een gespreksgroep en er ontstonden mooie momenten die we deelden. Wat me raakte was de openheid van Agatha, de puurheid en de eerlijkheid. Vooral wanneer het ging over alle lessen die zij van God leerde en die haar maakten tot wie ze nu is. Een vrouw met zelfinzicht en kwetsbaarheid. Haar leven is nu: ‘Alle dingen moeten wedewerken ten goede’. Daar ging veel pijn, verdriet, worsteling aan vooraf voor Agatha zich overgaf aan God. Diepe dalen….
‘Mijn dochter Lisette verongelukt in 2006 op 16 jarige leeftijd.’
‘In 2011 zegt mijn man dat hij bij mij weggaat’
Verlies op verlies
Het is even stil…. ‘Als ik het vertel komt er weer veel bij me boven…’
‘De scheiding was drie jaar lang een vechtscheiding. Mijn ‘ik’ was zo sterk en duidelijk aanwezig; IK ZAL MIJN DEEL ERUIT HALEN! We hadden twee bedrijven. Ik deed de boekhouding en wist welk geld er was. Het moest zoals ik wilde en deed dit ik niet met God. God vroeg iets anders. Maar ik luisterde niet. Achteraf zeg ik, waarom heb ik zo gevochten voor mijn recht. Ik gunde mijn man en mijn vriendin, het geld niet. Dat kwam mij toe; het was een en al hebzucht van mij; eigenbelang!
Trots onzekerheid
Tijdens het gevecht werden wrok, bitterheid en jaloezie geboren. Jaloezie had alles te maken met hebzucht. Tegelijk was ik erg onzeker, mijn hart bloedde. Later leerde ik zien dat mijn onzekerheid voortkwam vanuit mijn trots. Onzekerheid en hebzucht hebben beide alles te maken met zelfgerichtheid en zelfliefde. Ik wilde erkend worden en gezien worden door de mensen. Het draaide om ‘IK’.
Het dal was diep en werd dieper…
In 2015 kreeg ik de boodschap dat ik een versleten heup had. In 2016 ging de heup uit de kom en kwam er een bacterie bij. In 2017 werd de heup verwijderd. Tussentijds werd de diagnose schildklierkanker vastgesteld. Een kankergezwel; de wrok en de bitterheid woekerden voort als de kanker. Zo zag ik dat toen. Maar ik kon met de streptokokbacterie in mijn heup niet geopereerd worden aan de schildklier.
Een nieuw begin
15 februari 2017 is God in mijn leven begonnen en mijn denken werd vernieuwd. Het was een ogenblik. Er kwam een boer om hout te brengen. Hij kijkt me aan en er volgt een gesprek. Hij vraagt of hij met mij mag bidden. God verhoorde! De wrok in mij brak tijdens dit gebed. Ik zag dat ik mijn huwelijk ontwricht had door jaloezie en leugentjes. Ik leerde dat God groot is en ik klein en nietig.
Wees mij genadig
Maart 2017 is er een abces gegroeid op mijn heup. Het was op de geboortedag van Lisette. Lisette; mijn gedachten waren bij haar. Zij is voorgegaan! Verlost! God heeft haar welgedaan.
Ik raakte door een punctie en bloedvergiftiging in coma. De arts huilde naast mijn bed en zei: ‘u bent door het oog van de naald gegaan. Bid tot God!’ Ik ben geopereerd maar helaas, de abces ging weer groeien. Ik bad of God de bult weg wil halen. Ja! de volgende morgen was de wond opengebarsten. Anderhalve liter pus ligt naast mij in bed. Wat een naar beeld; etter! Het was voor mij een duidelijk beeld; dit was ik. Het was de etter van mijn zonden; mijn vuiligheid. Ik bad: HEERE wees mij zondaar genadig!
Redt mijn ziel
De buurvrouw naast me zei steeds: Jezus Christus mijn ziele. Wat naar om dat steeds aan te horen. Ik bedacht ’s nachts dat ik zou vertellen dat ze één woord vergat: Jezus Christus redt mijn ziele. Ik werd wakker, maar de buurvrouw lag niet meer naast me. Op dat moment kreeg ik zelf deze woorden in mijn gedachten terug en het werd mijn gebed. Deze woorden waren voor mij!
Jij bent de schuldige!
Tijdens mijn revalidatie las ik het verhaal van Adam en Eva. Ik, in mijn trots, dacht dat ik het verhaal wel kende. Toch sloeg ik de Bijbel open en las; ik werd Eva die als eerste de schuld aan Adam gaf. Dat was het moment dat ik voelde dat ik vergeven moest wat ik mijn man aangedaan had. Ik heb mijn man gebeld en gevraagd om vergeving. Ik vroeg niet om zijn vergeving, want het ging om mijn zonden. Ik heb zelf meegewerkt aan mijn eigen scheiding. Zijn zoektocht naar een andere vrouw was mijn schuld. Ik leefde voor mezelf. Ik regeerde mijn man. Ik maakte uit wanneer we gemeenschap hadden. De intimiteit was er niet meer. Ik, ja ik….
Alle JA-MAARS, waarvan ik vol was, verdwenen als sneeuw voor de Zon. Er kwam een nieuw begin!
God heeft geen sluiproutes of ja-maars. Hij gaat op Zijn doel af, dwars door de pijn heen. Ja-maren is ook ongeloof. Ongeloof is wantrouwen aan God en op de leugen vertrouwen. De leugenaar aanhangen en liefhebben.
Kopje onder?
Ik kan alle data van de tijd die achter me ligt zo opnoemen. Elke dag staat in mijn geheugen gegrift. Het voelde als golven van tegenslag op tegenslag. De ene golf was nog niet voorbij of de volgende diende zich aan.
De tumor begon te groeien. De operatie kon niet langer uitgesteld worden. In 2018 werd de tumor verwijderd.
Hetzelfde jaar werd ook de heup terug geplaatst. In de revalidatieperiode hierna zag ik dieper dan daarvoor wie ik was maar nog meer wie Hij voor mij is. Zijn liefde en trouw schitterden! Genade alleen! Hij wilde mij dichter bij Zijn hart brengen.
In 2020 zijn de lymfeklieren verwijderd. In de tijd tussen de diagnose en de kuren heb ik een gezegende tijd met God gehad. De kuren bestonden uit twee keer drie dagen in een bunker voor een jodiumslok. Alleen….met God. God kastijdt Zijn kind! Dat was voor mij een openbaring.
Mijn winst ligt in God
Dwars door alle verliezen is de winst groter dan ooit. Mijn eigen kracht, inzicht en wil waren sterk, ik bouwde op mezelf. Dat kan niet samen gaan met God kennen en ontzag hebben voor Hem. Ik vertrouwde op mijn man, die veel geestelijk inzicht had, in plaats van op God. Ik moest leren om op Hem te bouwen en vertrouwen.
Stil verwonderd
Ik kijk terug en verwonder me over Gods werk in mij. Niets van mij maar alles van U!
Ik heb de dood voor ogen gezien. Alles wat mij nu overkomt geeft het vertrouwen dat Hij er is en zorgt in alle omstandigheden die nog op mijn weg komen. Ik wil me laten leiden door Hem alleen.’
Mank door het leven
Agatha loopt met een stok. Elke dag wordt ze herinnerd aan de periode dat God haar op de heup sloeg.
‘Jacob is op de heup geslagen. Zo is het bij mij. Ik ben mank. Dagelijks, zodra ik uit bed stap, word ik eraan herinnerd dat ik alleen kan wandelen met God.
Job verloor veel. Ik verloor mijn man, mijn vriendin, vrienden en ik moest mijn kinderen delen. Ik moest bidden voor allemaal. Door dit proces van gebed om liefde en zegen zie ik meer van Gods liefde. Zou ik het goede van de Heere ontvangen en het kwade niet?
Vergeving is bevrijding
Ik heb gezien dat vergeving van God de heling van de wonden is en dat vergeving naar anderen vrijheid geeft. Je gebrandmerkte geweten wordt vrij. Het is een bevrijding om uit vergeving en zegening te leven. Onvoorwaardelijke liefde is als wandelen in het spoor van Gods geboden. Ziende op Jezus. Hij zweeg onder de zonde waarmee Hij beladen was. Hij ging gebukt onder mijn zonden zelfs toen ik ze nog niet voelde.
Vergeven is een dagelijkse bekeringsweg. De dingen die ik ook nu nog tegen kom confronteren me met mijn breuken en de pijnen die daar nog mee gepaard gaan. Het laat me zien dat ik Agatha blijf maar ik mag vasthouden aan God en Zijn Woord.
Zegeningen tellen
In de ervaring van Gods liefde zie ik mijn zonden dieper dan voorheen. Met Gods liefde kan ik anderen vergeven en voor ze bidden. In het ontzag voor God kijk ik de weg terug en mag ik mijn zegeningen tellen door alles heen. Hij gaf mij dieptes om zoveel van hem te leren kennen.’
Wat zou jij anderen die een moeilijk huwelijk hebben voor raad geven?
‘Modder niet door maar zoek een veilige vertrouwenspersoon waar je het hart voor openlegt. Laat die vanuit het Woord raad geven en durf open naar Gods Woord te luisteren. Vaak is er achteraf zoveel meer om op te ruimen of al gebroken wat je nog kon helen.
Mag je man priester zijn?
En ik vraag: Mag je man priester zijn? Of moet het gaan zoals jij wilt? Je man heeft de eigenschap van God gekregen om priester te zijn in het huwelijk en het gezin. (Mannen die willen weten hoe ze in hun huwelijk en gezin als priester dienend bezig kunnen zijn heet ik hartelijk welkom op de avonden voor vaders. Hier worden deze onderwerpen met elkaar besproken en worden de mannen door elkaar gesteund en aangemoedigd om vol te houden)
Controle-freaks
Wij vrouwen zijn controle-freaks. Een voorbeeld; Ik dacht dat ik niet loog. Maar toch; Ik was jaloers en richtte de aandacht op mezelf. Op een beurs zei ik wanneer ik een mooie vrouw zag dat we even een ander pad namen. Ik hield het stuur van ons leven met alle handen omknelt en zette mijn man daarmee klem. Mijn man doet nu dingen waar hij van geniet. Ik legde hem een last op. Wij als vrouwen moeten ons afvragen in de spiegel van Gods Woord: wie ben ik? ( Is dit een vraag voor je? Denk dan eens na over een retraite of een aantal coachgesprekken. Eventueel met een aantal dagen rust in huisje ‘Bethel’. Samen met jou wil ik luisteren naar wat God ons leert over ons zijn, ons wezen en onze bestemming. Daarin ligt onze vraag verankerd; wie ben ik?)
Laat Hem besturen en waken
Laat je huis regeren door God en dien Hem in waarheid. Niet mijn ik maar Zijn IK en Mijn huis zullen de HEERE dienen.
Jezus op de eerste plek
De ander moet op de tweede plek staan want Jezus staat op de eerste plek. Zo komt je huwelijk tot bloei.
Een nieuwe Vriend
Pas vroeg iemand wil je nog een nieuwe vriend? Ik zei ik heb een nieuwe vriend! Echt? Hoe heet Hij? Jezus, Hij is mij(n) alles!
Niet hertrouwen
Ik kan niet meer hertrouwen want mijn man is nog in leven. Gods woord zegt mij dat ik nog met hem ben verbonden. Het huwelijksverbond is wel door ons maar niet door en voor God verbroken….’
Ik eindig met de wens van Agatha; ‘Ik bid en wens dat het tot zegen mag zijn voor andere vrouwen…. Er is en blijft Hoop als we ons dikke ik opzij zetten, en weten Wie God werkelijk is’.
In gedachten en gebed ben ik bij hen die met een scheiding te maken hebben. Hen die daar persoonlijke wonden van ondervonden. Maar ook bij hen die kinderen of kleinkinderen bijstaan in de moeilijke periode terwijl de pijn hun hart vervult.